ಅಂತ್ಯಕ್ರೀಯೆ:ರೂಡಿಗಳು

            
        ಹುಟ್ಟು ಸಾವು  ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು ಮುಖಗಳ ಹಾಗೆ . ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರತೀ ಜೀವಿಯೂ ಸಾಯಲೇಬೇಕು. ಅದು ಪಕೃತಿ ನಿಯಮ.
ಒಂದು ಹುಟ್ಟು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮ, ಸಂತೋಷ , ಒಂದು ಹೊಸ ಬದುಕಿನ ಆಸೆ ಮೂಡಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಇದರ ತದ್ವೀರುದ್ದದ ಅಥವಾ ಇದಕ್ಕಿಂತ ತುಸು ಹೆಚ್ಚಿನದೇ ಆದ ಒಂದು ಶೋಕ,ದುಖ: ಒಂದು ಜೀವ ತೀರಿದಾಗ!!!
            ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಷ್ಟೇ ಸಿರಿವಂತನಾದರು ಕಡೆಗೆ ಸೇರುವದು ಮಣ್ಣನ್ನೇ ಅನ್ನೋ ನುಡಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳಿರುತ್ತಿವಿ.ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅದರೆದೇ ಆದ ಕೆಲವು ನಿಯಮಗಳು ಅಂತ್ಯಕ್ರೀಯಗೆ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವೊಂದನ್ನು  ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದರೆಂದು ಅನುಸರಿಸಿದರೆ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವೊಂದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿರುವಂತಹವು.
          ನಮ್ಮ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಧದ ಅಂತ್ಯಸಂಸ್ಕಾರಗಳು ರೂಡಿಯಲ್ಲಿವೆ. ಒಂದು "ಅಗ್ನಿ ಸ್ಪರ್ಶ" ಇನ್ನೊಂದು "ಮಣ್ಣು ಮಾಡುವದು". ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ನಂತರ ಸ್ನಾನ,ವಿವಿಧ ಪೂಜೆಗಳು, ಹೀಗೆ ನಾನಾ ತರಹದ ಆಚರಣೆಗಳು ಇರುತ್ತವೆ.
         ಇ ಮೇಲಿನ ಆಚರಣೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನಗನಸಿದ ಕೆಲವು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳಲು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇನೆ -
         ಸ್ನಾನ:  ಸ್ಮಶಾನದಿಂದ ಬಂದ ಜನ ಸ್ನಾನ ಮಾಡದೆ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗಲ್ಲ.ಸ್ಮಶಾನದ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿರಬಹುದಾದ ಕ್ರಿಮೀ ಕೀಟಗಳು, ಸ್ಮೊಕ್ಷ್ಮಾನು ಜಂತುಗಳು  ಮನೆಯೊಳಗೆ ಸೇರಬಹುದೆಂದು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಯೇ ಮನೆಗೆ ಪ್ರವೇಶ. ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಸಂಗತಿ ಎಂದರೆ ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗೆ,ಒಂದು ಬಿಂದಿಗೆ ಬಿಸಿ ನೀರು ಮತ್ತೊಂದು ಬಿಂದಿಗೆ ತಣ್ಣೀರು ಸುರಿಯುತ್ತಾರೆ. ಅತ್ತು ಅತ್ತು ದೇಹದಲ್ಲಿ ರಕ್ತದೊತ್ತಡ ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಇ ರೀತಿ ಬಿಸಿ ನೀರು ಮತ್ತು ತಣ್ಣೀರನ್ನು ಹಾಕುವದರಿಂದ ಸಮತೋಲನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ.
        ಇನ್ನೂ ಸಂಸ್ಕಾರದ ಮಾರನೆಯದಿನ ಮನೆಯ ಕೆಲವು ಜನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸ್ಮಶಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸಂಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ ಸ್ಥಳ ಸರಿಯಾಗಿದೇನೂ ಇಲ್ಲವೋ ಅಂತಾ ಪರಿಕ್ಷೀಸುವದ್ದಕ್ಕೊಸ್ಕರ ಇ ರೀತಿ ಮಾಡಿರಬಹುದು.
       ಹೆಣ್ಣುಮಗಳ ಗಂಡನೆನಾದ್ರು ತೀರಿ ಹೋಗಿದ್ರೆ, ಆಕೆಯ ತವರು ಮನೆಯವರು ಸ್ವಲ್ಪದಿನಕ್ಕೆ ಅಂತ ಅವಳನ್ನು ತವರು ಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೂ ತನಗೆ ಯಾರು ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಒಂದು ಮಾನಸಿಕ ಭಾವನೆ ಬರಬಾರದು ಅಂತಾನೇ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೇ ಇ ರೀತಿ ಮಾಡೋದಕ್ಕೆ.
      ಇ ತರಹದ ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟೂ ಅಂಶಗಳು, ಆಚರಣೆಗಳು ಇವೆ. ಆದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಬರಿಯೋದಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ....